|
30-12-2006 Simon Sylvester Marathon 42,195 km
Op zaterdag 30 december loop ik mijn 2e marathon, nl. de SM-Marathon. Zeer aantrekkelijk, er wordt immers
in een tempo van 6 min/km door het mooie Geuldal gelopen. Het "rustige duurloop-principe" was voor mij een pluspunt om
pas een maand voor deze marathon de trainingsduur van 30 minuten naar 2uur+ op te drijven.
Er waren over de 100 inschrijvingen. Dit is niet alleen prachtig, maar zorgt wel qua logistiek voor onverwachte
zaken (zie later). De verzorging onderweg was perfect.
Vanaf de start is het meteen veel bijkletsen met Robert Willems, Roger Rousseau, de 'Zwitser' Alex Lamberix,
Jo, de Loopsjoon Cor van Haaren en vele anderen. Zo vliegen de eerste 5 kilometer voorbij (in een wel iets te hoog tempo).
Na een stop van ongeveer 4 minuten, waarbij ik wel snel afkoel, worden we goed door Valkenburg geleid en gaan we naar Schin
op Geul. Hierbij hadden de liezen enkele minuten nodig om na de stop weer warm te draaien. Daarbij was ik optimistisch ingesteld
(= korte broek), immers het zou droog blijven bij 10 graden. Ik weet nu dat ik het rustiger aan moet doen en laat me terugzakken.
Zo hoef ik bij de 10 kilometer-verzorginspost niet lang te wachten. Vlak voor het vertrek bij het 10 km-punt zie ik nog net
dat de campingboer boos is. Naar later blijkt dat enkele lopers hun sanitaire stop op zijn terrein hebben gedaan op een plek
waar dit niet kan. Beste mensen,.....dat hoort zo niet, wij zoeken bosjes op! En die zijn veelvuldig te vinden op dit parcours.
Het begon te regenen en de weg naar het 15 km-punt werd heuveliger. Dit ging me moeizamer af. Na 15 km begon het nog
harder te regenen. Door de straffe wind tegen was dit een soort van 'horizontale regen' die erg pijnlijk op mijn aangezicht
en hoofd was. Daarbij kreeg ik het ook kouder en kouder. Het laatste deel naar Camerig was heel zwaar. Niet alleen vanwege
de klimatologische omstandigheden, maar ook door het hoogteverschil en de weilanden. Bij dit keerpunt stond een tent. Ik kon
niets pakken van al dat lekkers wat er stond. Ik was te verkleumd. Als we weer op weg gaan, twijfel ik heel even. Is het verstandig
om door te gaan? Een opmerking van Alex (merci Alex) geeft me weer moed. Verkleumd en verkrampt wacht ik braaf dat ik ook
door het 'steigelke' kan. We komen er wel 20 tegen. Iedereen die ze al eens gezien heeft, weet dat er achter het steigelke
(=poortje) een weiland ligt en GEEN wandelpad. Door de regenval waren de weilanden moeilijk begaanbaar. Enkele lopers vonden
dit een beetje te gek worden. Maar ja, dit had je kunnen weten. Het blijft wel avontuurlijk en met een warme wind in de rug
(en het is droog!!), warm ik snel op en ben ik droog bij het 27 km-punt. Ik zie het weer zitten. Op weg naar 32 km laat ik
het tempo zakken onder de 10 km/uur. Ik hoop zo genoeg over te hebben voor de laatste 10 kilometer. In het begin van deze
laatste 10 km door Schin op Geul heb ik het moeilijk bij het bergop lopen. Daarna gaat het wel. Met nog 8 kilometer te gaan
neem ik een korte sanitaire stop. Dit lucht enorm op en ik krijg vleugels. Voor de volgende 3 kilometer loop ik ongeveer 14
km/uur en haal ik wel 20 lopers in. In Valkenburg wordt mijn ritme gebroken door het drukke verkeer. Het is hier tevens goed
voor je uitkijken om de sliert lopers te volgen. Even later lopen we langs de Geul. Ik passeer nog steeds lopers en 1 loper
zegt tegen me als ik voorbij vlieg ".....zeker afgestoken". Ik reageer door te zeggen dat ik de finish ruik en daarom 'vlieg'.
Thuis, nadenkend onder de douche, denk ik dat hij gelijk heeft. Ik heb namelijk (en vele andere lopers voor me!)
het 37 km-verzorginspunt gemist. We hebben parallel aan het parcours gelopen. Dit maakt geen verschil voor de in totaal gelopen
afstand, maar doordat wij door zijn blijven lopen, hebben we ook een grote groep ingehaald die WEL pauzeerde bij 37 km.
Wellicht had ik die pauze wel nodig, want de laatste 5 km werden zwaar. Mijn liezen werden stijf en op het glooiende
gedeelte langs de Geul heb je die liezen hard nodig. Ik zie in de verte Chateau st. Gerlach (Houthem). Nog maar even... Dan
kom ik bij de zijweg richting autoweg en weet dat het nog maar 1 kilometer is. Ik jog naar de finish, wordt opgevangen door
Jo en heb al snel praatjes. Het is gelukt!!!!
Mijn tenen zien er uit als Duitse worsten! Terwijl het eigenlijk maar babyteentjes waren. Mijn rug is pijnlijk aan de
onderkant en deels omhoog. Mijn rechterenkel doet pijn, mijn liezen zijn stijf. Maar dat maakt allemaal niets uit, want mijn
knie heeft het gehouden!
Ik wil bij deze (en ik zal ongetwijfeld mensen vergeten te noemen) Jo, Simon, de dames van de verzorging, de Bus-begeleiding
en bevoorrading en andere sponsoren bedanken. Ook een speciaal woord van dank aan de 2 fietsende begeleiders. Zij hebben 'met
gevaar voor eigen ledematen' de weg in de grote dorpen vrijgehouden.
Bedankt allemaal en tot ziens.
Voor de insiders, ik heb dit mede voor mijn vrouw gedaan. Zij is nu 4 maanden zwanger. Het dragen en baren van een kind
is iets waar ik ontzettend veel respect voor heb. Wat stelt dan 42,195 km lopen een een beetje pijn nog voor?
19-11-2006 5,3 km Herfstloop Kerkrade
afstand: De aangekondigde 5 km bleek geen 5 km te zijn. Er wordt 1 kleine ronde van 567 meter
gelopen, een grote ronde van 2393 meter en een tweede ronde(met finish) van 2350 meter. In totaal 5310 meter dus. Andere lopers
komen tot afstanden van 5,15 tot 5,35 km, afhankelijk van hun sporthorloge en of ze bochten afsneden (haha). Zelf hou ik de
5,3 aan.
Het was een echte herfstloop. Het was 6 graden, koud dus. Het regende al een hele tijd, hetgeen het parcours
spekglad maakte (dit met al die afgevallen bladeren). Bij de start kan ik snel bij de top 15 aansluiten, al moet je om enkele
mensen van het Trevianum heen die denken wereldkampioen te worden of zo!!! Vooraan starten betekent ook stevig starten mensen!
In de eerste korte ronde loop ik 1.44 (19,6 km/u). Dit kan kloppen, want het ging behoorlijk hard en ik
trapte al op mijn adem in deze beginfase. Dit kon ik verder niet meer herstellen, aangezien de koude wind en temperatuur van
6 graden de luchtwegen flink aanpakten. In de eerste ronde moet ik dus wat gas terugnemen en ik kom te lopen met enkele jonge
lopers als Bas Nicaise en Yvo Eijkenboom. Er gebeurt weinig spectaculairs in deze ronde en na 10,23 kom ik door. Ik liep 8.40
voor de ronde van 2393 meter (16,56 km/u). Het rime was wel goed, de benen waren sterk. ALLEEN.............die luchtwegen.
Daar kreeg ik het behoorlijk moeilijk. Mijn sterke benen kon ik alleen berop een beetje een plezier doen. Verder beperkte
de 'piepende' luchtwegen elke versnelling. Gedurende de tweede ronde word ik nog door enkele lopers ingehaald......laat maar
gaan. Bas Nicaise komt nog goed opzetten, terwijl Yvo een gaatje moet laten. Ik finish als 15e in 19.00,71. Dat is dus 8.37
voor de ronde van 2350 meter (16,36km/u). Mijn totaalgemiddelde is 16,76 km/u (3.35/km).
Met dit resultaat ben ik wel tevreden, gezien de zware omstandigheden. Ik ga nu veel duurwerk doen in December,
en loop pas op oudejaarsavond in Elsloo weer een wedstrijd.
12-11-2006 Meinwegcross Herkenbosch 5,5 km
Vandaag ga ik een leuke cross doen. De start is dit keer bij het hoofdgebouw van Staatsbosbeheer aan de
andere kant van de "Zandbergen". Het parcours is prachtig. Na een korte aanloop (42 seconden) en lopend over matten (we steken
een weg over), gaan we het bos in. Het is draaien en keren, op en af. HEERLIJK
Ik ga als 30e het bos in, omdat ik in de tweede ronde sneller wil gaan. Toch hou ik een stevig tempo aan
en kan ik enkele lopers inhalen die verzwakken. Ik loop de eerste ronde ontspannen in 10.49. In de tweede ronde ga ik versnellen
door een langere pas te maken. Ik hengel lopers 1 voor 1 in en schuif goed op in het klassement.
Na 5 minuten in deze ronde, beginnen de luchtwegen weer te protesteren. Het is wel weer koud, dus dit had
ik wel verwacht. De benen zijn super, hier voel ik geen pijntjes. Ik kan dus een krachtige pas zetten en loop 10.11 over de
2e ronde. Mijn eindtijd van 21.42 is 2,5 minuten langzamer dan de winnaar (19.06 ongeveer) en ik word toch nog 8e totaal en
4e in mijn categorie. Ik ben tevreden over mijn opbouw bij deze prachtige cross. Jammer dat er niet zo veel lopers waren.
Volgende week in Kerkrade ga ik starten met 3.30 voor de eerste 2 kilometers als doel en dan zie ik wel waar het einde is.
05-11-2006 Scopias Klein Zwitserlandcross Tegelen
Na een rit van een uur, kwamen we aan in Tegelen. Het was wel even spannend waar we moesten zijn, want nergens
stond een bordje met "cross". Gelukkig zagen we een groot bord met "Klein Zwitserland-->". Vandaag was het voor iedereen
gratis, ook voor de kinderen. Ik was hier nog nooit geweest en weet nu wel waarom het zo heet. Je hebt hier flinke hoogteverschillen,
mooie dalen, net Zwitserland!!
Ik loop de korte cross van 4230 meter. Omdat de start 80 meter van de finish ligt, is de eerste ronde 2075
meter lang en de tweede ronde 2150 meter. Ik koos voor de snelle, lichte schoen, ondanks het parcours. Het is een heel mooi
parcours. Er zit veel draaien en keren in, zand, korte heuveltjes en verder een prima ondergrond. Was het nat geweest, dan
MOET je hier de cross-schoen. Nu hoefde dat niet. Ik had als doelstelling om hard mee te gaan in de eerste ronde en dan kijken
hoe het verder gaat. Mijn streeftijd was 17 minuten.
De start klinkt en veel lopers denken weer wereldkampioen te worden. Binnen 300 meter heb ik aansluiting
met een kopgroep van 15 lopers. Hier is het tempo heel hard en ik probeer te volgen. Dit lukt goed in het draai- en keerwerk.
Na 4 minuten krijg ik het zwaarder, maar ik kan doortrekken. Ook na 6 minuten heb ik nog een goed gevoel, al begin ik hier
te 'piepen'. De luchtwegen kunnen dit tempo nog niet aan (het was wel koud) en protesteren hevig. Mijn benen voelen nog goed,
maar iedereen weet dat beide in orde moeten zijn, wil je maximaal kunnen gaan. Na 1 ronde loop ik 7.18. Dat is 17,05 km/u
oftewel 3.31 per kilometer. Op dit parcours is dat heel goed, aangezien er vele korte hellingen na hele scherpe bochten zijn.
Dat vertraagd behoorlijk!! Maar aangezien de luchtwegen pijnlijk worden, neem ik gas terug naar 13-14km/u. Ik wordt door lopers
ingehaald en toch lukt het me na een minuut of 3 om weer een beter ritme te vinden zo tussen de 15-16 km/u. Ik kan eventueel
harder, maar ik neem geen risico en loop in een goed tempo richting finish. Ik finish in 15.57,98 , en haal dus
RUIM mijn doelstelling. De tweede ronde van 2150 meter ging in 8.40. Dat is een gemiddelde van 14,9 km/u. In totaal loop ik
15,9 km/u oftewel 3.46 per kilometer.
Ik ben tevreden en ga de volgende week in Herkenbosch een andere tactiek aanhouden, nl. rustig starten (15
km/u) en dan in de tweede ronde versnellen.
Ik ben nog veel langer gebleven, aangezien de kinderen het heel erg leuk vonden. Er waren veel speeltoestellen,
voor peuters maar ook voor de grote kids zijn er vele avontuurlijke dingen. Hierdoor heb ik een leuke grote cross gezien.
Het waren Marco Gielen en Patrick Stitzinger die al snel met z'n tweetjes de wedstrijd over 4 ronden maakten. Pas vlak voor
de laatste ronde wist Marco Gielen een gaatje te slaan. Hij wint dan ook, al was hem aan te zien dat hij heel erg diep was
gegaan. Hij moest ook wel, in zijn eigen cross (Scopias)!!
Het is een mooie cross, waarbij ik volgend jaar graag terugkom. Ik kan ook iedereen met klein(e)kinderen
aanraden om hier te komen.
21-10-2006 Dwars door het Leudal 6.5 km
Vandaag loop ik een nieuw georganiseerde wedstrijd door AV Heythuysen. Het is een wedstrijd over 6,5 en
15 km in het Leudal. Ik ken het Leudal van de trimlopen die hier maandelijks plaatsvinden. Helaas blijkt uit het parcours
dat er vooral om het Leudal gelopen wordt (althans om het bosgedeelte). Maar dit betekende wel dat het parcours
(verhard) erg snel kan zijn.
Bij de start sta ik met ongeveer 150 lopers op een smal pad. Er staan veel lopers die graag vooraan willen
staan, waarschijnlijk zijn ze dan ook erg snel.
Al snel blijkt na de start dat het wel meevalt met het aantal snelle jongens. Zelf moet ik een gat laten
naar de eerste groep. Ik had me tot doel gesteld om in de buurt (zo lang mogelijk) van Jogger Jo te blijven. Jo gaat in het
begin met Patrick Delait en Roger Rousseau mee. Ik kan na een korte versnelling bij ze aansluiten. Jo laat ze al snel gaan
en zelf doe ik dat ook. Ik kan redelijk soepel doorgaan. Achter me komt een groep van ongeveer 5 lopers. Ik sluit aan. Na
5 minuten komt de TOTALE verzuring in mijn benen. Ik moet het tempo drastisch verlagen. Ik krijg ook steken in mijn zij
en die blijven tot aan het einde (worden zelfs erger). Het duurt even enkele kilometers tot ik weer wat ritme vind. Ik wordt
door nog ongeveer 15 lopers ingehaald. Ik finish in 25.35!! Blijkbaar heb ik nog veel tijd verloren, ervan uitgaande dat de
afstand klopt.
Bij het overschrijden van de finish zegt een jurylid dat ik 3e ben geworden en vraagt me te wachten voor
de prijsuitreiking. Ik ben verbaasd!! Hoe kan dit toch, ik dacht dat er nog vele lopers voor me waren? Het blijkt dat de senioren
van de 15 km een soortgelijk startnummervel hadden. Ach, 3e worden terwijl er nog 15 lopers voor je lopen (wel een andere
afstand) is toch wel een beetje raar.
De organisatie heeft de prijsuitreiking snel geregeld, waarvoor hulde.
Mijn persoonlijk doel was om na de blessureperiode weer eens echt voluit te gaan vanuit de start. In Meerssen
heb ik toch nog met de handrem erop gelopen. Ik ben redelijk snel verzuurd, maar ik heb weer vertrouwen om harder de gaan.
Ik zie de blessure dan nu ook als iets uit het verleden en ik kijk vooruit.
|
|
| mijn trotse supporters met de beker voor de 3e plaats |
08-10-2006 5,3 km Mondriaanrun
Poeh...................................De afgelopen week was een slechte week. 's Morgens en 's middags
verhoging en 's avonds tot 39,8 graden koorts. Korte nachten, geen trainingen. Op zaterdag was de koorts weg en daarom wou
ik toch gaan lopen. Het is een leuke, gezellige loop, waarbij vaak een prachtig kado op te halen is na de wedstrijd.
Ik start rustig en volg enkele jonge gasten van STB. Samen met Pascal Bazuin (ook terugkomend van een zware
blessure) zoeken we een ritme. Ik vind dat wel, tot aan de trappen. Hier glijd ik 2 keer uit. Dit kost veel krachten. Ook
heb ik last van een ontstoken oog, die er voor zorgt dat ik regelmatig slecht zie en last heb van een tranend oog. Nou........na
1 ronde van 2650 meter loop ik 9.58 , hetgeen niet slecht is. In de tweede ronde krijg ik het zwaar. De luchtwegen spelen
flink op, immers de griep heeft de luchtwegen aardig verzwakt. Ik besluit het tempo omlaag te halen en goed uit te lopen.
Ook dit blijkt nog een hele opgaaf en na 20.40 finish ik (10.41 voor de tweede ronde). Nu goed herstellen en hopen dat de
komende weken de gezondheid verbetert, zodat ik eens een keertje hard kan doortrainen.
30-09-2006 6,2 km STAP-loop
Na enkele weken met voornamelijk duurwerk, ga ik deze mooie, maar zware loop doen. Het is afwisselend met
bos, zand en asfalt. Daarbij is het parcours goed glooiiend. Ik besluit om deze loop niet voluit te gaan, en om het tweede
rondje sneller te gaan dan het eerste. Na de start kan ik een goed tempo lopen en hou ik Robert Willems in het vizier. De
eerste km ging in 3.53. Daarna komen al de moeilijke stukken die het tempo drukken. Met 4.07 kom ik na 8 minuten door na 2
km. Ik begin nu toch al wat moe te worden. Heb ik te weinig gegeten van tevoren? de derde km gaat in 4.07 en ik ga de
tweede ronde in. Robert zit dan al 15 seconden voor me. In de vierde km ga ik versnellen. Ik loop 3.46 (duidelijk sneller)
maar moet dit al snel bekopen. De totale verzuring treedt in. Ik kan mijn benen nog maar moeilijk optillen. Zeker na de 5e
km (zandbak!!) is het tempo heel laag. Als ook de knie wat zeurt, weet ik genoeg. Ik ga rustig uitlopen naar de finish. Met
8.39 voor de laatste 2 km en nog 57 seconden voor de laatste 200 meter, finish ik in 25.29. Ik ben behoorlijk moe en slap.
Soms heb je wel eens van die wedstrijden, dan lukt het niet. Vandaag was dat er zo eentje. Maar ook daarvan wordt je sterker.
10-09-2006 Meerssen MM 5 km in 18.04
Dit jaar zat er voor mij door de langdurige knieblessure geen marathon in. Maar de 5 kilometer blijft voor
mij interessant. In tegenstelling tot vorige week in Buggenum, wilde ik nu wel voluit starten en zien waar het schip strand.
Vanaf de start volg ik een groepje met o.a. Kelly Schellings. Ik weet dat deze groep de 10 km loopt rond
een tijd van 34-35 minuten. Ik probeer zo lang mogelijk te volgen. Als we de eerste kilometer passeren, hoor ik een loper
zeggen dat we wel erg snel gaan. Ik schrik als ik zie dat ik 3.17 voor de eerste kilometer liep. Ik moet wat terug in tempo,
anders ga ik kapot na 3 km. Gedurende de tweede kilometer kan ik binnen 15 meter van deze groep blijven. Met 6.57 na 2 kilometer
(3.40 voor 2e km) begin ik aan de derde kilometer. Ik weet dat zo meteen een stuk valsplat komt tot in het centrum van Meerssen,
dus probeer ik in deze kilometer het tempo wat op te schroeven. Dat lukt en met 3.37 (10.34 in totaal) voor deze km gaat het
prima.
Ik haal zelfs lopers in die normaal gesproken voor me lopen. De 4e km wordt al zwaarder en ik loop 3.45
(14.19). Ik begin nu al flink kortademig te worden, maar de benen voelen nog goed, dus blijf ik doorzetten. Ook de komst van
een andere loper van achteren, stimuleert om door te blijven gaan. Zonder echt te sprinten (zo zou mijn blessure zeker
terug komen!!) ga ik naar de Markt. Met 3.45 voor de laatste 1000 meter, finish ik in 18.04,19.
Ik moet even bijkomen, maar de benen voelen goed en zelf herstel ik redelijk snel. De tijd is mooi en nodigt
uit naar meer. Ik geniet nog even van de lopers op de marathon, die bij zeer hoge temperaturen prima prestaties leveren.
02-09-2006 5 km avondloop Buggenum
Het was alweer even een tijdje geleden dat ik nog eens een mooie wedstrijd liep. De voorbereiding voelde
wel al herkenbaar aan. Het parcours bestaat uit een aanloopstukje van 190 meter, vervolgens een korte ronde van 1280 meter
en nog 2 grote ronden van 1765 meter.
Ik start vooraan, om geen gedrang te hebben. In het begin lopen een tiental lopers me voorbij. Het aanloopstukje
ging in 38.11 seconden (17,9 km/u).
Daarna moest ik in de eerste korte ronde ritme vinden. De groep voor me moet ik laten gaan en een tweetal
anderen blijven bij mij. Deze ronde ging in 4.42,41 (16,3 km/u). Ik ga de eerste grote ronde in. Volgens planning geef ik
niet alles, maar probeer ik dit tempo vol te houden. Deze ronde ging in 6.39,85 (15,9 km/u). Het was nu de bedoeling om in
de laatste ronde behoorlijk te gaan versnellen. Maar na 12 minuten krijg ik behoorlijke steken in de zij en worden de benen
al zwaarder. Ik besluit om mijn paslengte te verkleinen en de frequentie een beetje te verhogen, maar echt tempo maken lukt
niet meer. Daarbij is het ook zo, en dat speelt constant door mijn hoofd, dat dit weer een eerste stap richting herstel is.
IK HOEF NIET een p.r. te lopen. Ik moet vooral er een goed gevoel aan over houden en geen blessure. Dus ging de laatste ronde
in 6.45,72 (15,66 km/u) en finish ik na 18.46,72 . Ik ben tevreden, wel moe, maar niet kapot. Het is al bijna een jaar geleden
dat ik geblesseerd raakte en dit soort tijden liep.
Ik ga deze week wat herstelwerk doen en wat duurwerk, om in Meerssen weer wat sneller te kunnen zijn.
p.s. Petje af voor de organisatie in Buggenum: PERFECT.
02-09-2006 5 km avondloop Buggenum
Het was alweer even een tijdje geleden dat ik nog eens een mooie wedstrijd liep. De voorbereiding voelde
wel al herkenbaar aan. Het parcours bestaat uir een aanloopstukje van 190 meter, vervolgenseen korte ronde van 1280 meter
en nog 2 grote ronden van 1765 meter.
Ik start vooraan, om geen gedrang te hebben. In het begin lopen een tiental lopers me voorbij. Het aanloopstukje
ging in 38.11 seconden (17,9 km/u).
Daarna moest ik in de eerste korte ronde ritme vinden. De groep voor me moet ik laten gaan en een tweetal
anderen blijven bij mij. Deze ronde ging in 4.42,41 (16,3 km/u). Ik ga de eerste grote ronde in. Volgens planning geef ik
niet alles, maar probeer ik dit tempo vol te houden. Deze ronde ging in 6.39,85 (15,9 km/u). Het was nu de bedoeling om in
de laatste ronde behoorlijk te gaan versnellen. Maar na 12 minuten krijg ik behoorlijke steken in de zij en worden de benen
al zwaarder. Ik besluit om mijn paslengte te verkleinen en de frequentie een beetje te verhogen, maar echt tempo maken lukt
niet meer. Daarbij is het ook zo, en dat speelt constant door mijn hoofd, dat dit weer een eerste stap richting herstel is.
IK HOEF NIET een p.r. te lopen. Ik moet vooral er een goed gevoel aan over houden en geen blessure. Dus ging de laatste ronde
in 6.45,72 (15,66 km/u) en finish ik na 18.46,72 . Ik ben tevreden, wel moe, maar niet kapot. Het is al bijna een jaar geleden
dat ik geblesseerd raakte en dit soort tijden liep.
Ik ga deze week wat herstelwerk doen en wat duurwerk, om in Meerssen weer wat sneller te kunnen zijn.
p.s. Petje af voor de organisatie in Buggenum: PERFECT.
30-06-2006 Bufferrun Bingelrade 10,25 km
Na een vermoeiende week had ik wel zin in een wedstrijd. Deze Bufferrun is trouwens PRIMA georganiseerd.
Bij de start laat ik iedereen maar wegsprinten. Zelf besluit ik om rustig mijn ritme te vinden en hoop ik
op dit heuvelige parcours 40 minuten te halen. De eerste kilometer gaat eerst licht bergop en gaat in 3.59. Alles gaat prima.
dan krijg je een beklimming richting Merkelbeek. Het is geen steile, maar wel een lange klim. Hier haal ik zonder echt door
te trekken vele lopers in. Toch heb ik me licht verkeken op deze klim. Ik ben eenmaal boven toch wel al diep gegaan en heb
te veel gegeven. de afgelopen kilometers gingen in 3.54 en 4.06. Ik besluit om te temporiseren en via 3.54 en 4.00 op het
vlakke loop ik 19.53 na 5 kilometer. Nu krijg ik nog meer problemen. Ik ben al behoorlijk moe, heb geen kracht in de benen
en ik voel al lichtelijk wat opkomen bij de knie. Via 4.06 en 4.14 kom ik bij kilometerpunt 7. Vanaf hier voel ik toch de
rechterknie al wat reageren en stijfjes worden. Dit is dus niet goed, want het gaat om de blessure. Kilometer 8 gaat in 4.21
en dan MOET ik voor de eerste keer stoppen. Ik rek en stretch en hoop dat dit helpt. Overigens heb ik nog geen stekende pijn
en doe ik dit rekwerk op een gunstig moment. Maar ik moet dit nu nog enkele malen doen en loop 5.16 voor km 9. Daarna
voel ik wel lichte pijntjes en via een wandeltempo en 6.18 heb ik 44.08 na 10 km. Er komt nog een klein stukje na en ik loop
45.29,18 voor deze wedstrijd.
Ik baal en concludeer al snel dat het glooiende parcours met asfalt voor mij nog te vroeg komt. Daarbij
ben ik na de vermoeienissen van de laatste werkweek te snel aangegaan. Toch denk ik dat ik op tijd enkele malen gestopt ben
en er geen extra schade ontstaat. Eenmaal thuis voelt alles prima aan, maar de eerste paar keer joggen zullen meer vertellen.
23-06-2006 Haarderluip 10 kilometer
De afgelopen week heb ik de kilometertotalen opgevoerd. Het is ideaal weer met een graad of 19 en geen wind.
Ik had er best wel zin in, maar besloot om rustig te starten. Er waren niet veel snelle jongens, dus na
een 500 meter liep ik in een groep van een 10 man met 4 lopers daar nog voor. Ik kon dit tempo goed volhouden en besloot bij
deze groep te blijven. De eerste ronde van 1700 meter ging in 6.19 (16,1 KM/U). De eerste grote ronde was een ronde van ritme
zoeken in de groep. Deze ronde van 2075 meter ging in 8.01. De daarop volgende ronde neem ik zelf wat initiatief in de groep
en heel even loop ik in 5e positie. Door mijn versnelling lopen we deze ronde in 7.45 en komen we door in 22.05 (vergelijk
dit met de winnaar van de 5,8 km wedstrijd!!!). Na een minuut of 19 kreeg ik flink last van steken in de zij. Het wordt steeds
moeilijker deze op te vangen. Ik ben veel met mijn ademhaling bezig en vertraag wat. Ik besluit om de groep te laten gaan.
De 3e grote ronde gaat in 8.19 (30.24,32). In de laatste ronde gaan de steken niet meer weg. Mijn bovenbenen worden stijf,
maar ik vind een ritme met een korte, snelle pas. Hierdoor, en door een snelle laatste 800 meter, loop ik 8.06 voor de laatste
ronde en is mijn eindtijd: 38.30,27 .
Ik ben kapot! Ik heb een flink rood hoofd, een beetje hoofdpijn, duizelig en kan door de stijve bovenbenen
nauwelijks op mijn benen staan. Gelukkig hebben de mensen in Borgharen kleine muurtjes gemetseld en kan ik even bijkomen.
Het voelt toch (ondanks alle pijn) heerlijk om weer eens zo diep gegaan te zijn. Ook mijn opbouw was bijzonder. Normaal start
ik veel sneller en val ik flink terug. Nu was de opbouw (noodgedwongen) beter en loop ik een prachtige tijd. Ik had niet gedacht
dat ik nu al op dit nivo zou zijn. Hopelijk kan ik de volgende week goed herstellen en loop ik de Bufferrun 10 km.
02-06-2006 Dwars door Beegden 5 km
Na 5 weken van alleen maar trainen met ups en downs, kan ik vandaag in mijn meest geliefde loop weer eens
voluit gaan. Ik wil de knie nu eens echt gaan testen. Ik heb geen flauw idee waar ik conditioneel sta en wat mijn tijd gaat
worden. Maar ik wil nu niet meer in het middenveld gaan lopen. Ik wil 90 tot 95% van de lopers achter me laten. Bij de start
posteer ik me vooraan en ik kan met de eerste 10 mee gaan. Er is eerst een aanloopstukje en vervolgens zijn er 3 ronden te
lopen. Het aanloopstukje van 300 meter gaat in 1.10 min. Ik kijk om me heen, zie ver voor me een vijftal er hard vandoor
gaan en loop bij 2 andere lopers. Samen komen we de eerste ronde door. Ik kom door na 6.54, hetgeen 5.44 voor de ronde van
1570 meter is. Dit is prima, maar ik begin steken in de zij te krijgen. Ik moet mijn 2 companen laten gaan en begin nu te
vechten tegen allerlei vermoeidheidverschijnselen. De eerste ronde ging nog redelijk soepel, maar nu is het "harken" geblazen.
Ik geef wel nog alles wat ik nu in me heb, en spaar de knie dus niet. Na 2 ronden loop ik 13.09 en dus 6.14 voor de ronde.
De laatste ronde is een echte 'vechtronde'. Ik wordt nog door 1 loper gepasseerd, maar kan bij hem in de buurt blijven. Mijn
luchtwegen, nog niet hersteld van de verkoudheid, beginnen te piepen en ik snak naar de finish. Deze komt na 19.19 hetgeen
6.10 voor de ronde betekent.
Ik ben flink diep gegaan, verbeter mijn jaarprestatie met 2,5 minuten, maar wat vooral belangrijk is; DE
KNIE HEEFT HET GEHOUDEN.
Ik herstel redelijk snel, mijn benen als eerste. De luchtwegen moeten wat meer tijd krijgen. Concluderend
kan ik zeggen dat ik tevreden ben, dat de conditie nog niet echt goed is, maar dat ik in de komende tijd meer snelheidswerk
ga doen.
Over volgende week twijfel ik nog. Ik denk dat ik niet op vrijdag naar Stramproy ga, maar op zondag de 5
km bij Maastricht Mooiste loop. Hopelijk hebben ze wel de les van vorig jaar geleerd en voor een correcte 5 km gezorgd.
19-04-2006 Avondloop Heythuysen 5 km
Er zijn 3 ronden te lopen; 1=1580 meter 2 + 3 = 1710 meter.
Met spanning sta ik vlak voor de start klaar om de knie te testen. Ik start achteraan en probeer rustig
in een goed ritme te komen. Als ik na ongeveer 3 minuten al last kreeg van wat irritatie, vrees ik het ergste alweer. Ik vertraag
wat, waardoor ik zonder irritatie verder kan. Vanaf nu heb ik vrijwel geen last meer. Hooguit in de laatste ronde voel ik
wat tintelingen in de knie. De knie hield het dus goed.
Nu de "wedstrijd": ik liep dus mijn eigen wedstrijd, waarbij ik gaandeweg versnellen kon. De eerste ronde
ging in 7.12 (gemiddeld 13,2 km/uur). In de tweede ronde heb ik veel lopers ingehaald en daarbij versnel je vanzelf iets.
De tweede, langere ronde ging in 7.22 (gemiddeld 13,9 km/uur). In de laatste ronde kan ik in de laatste 500 meter nog eens
echt goed versnellen, waardoor deze ronde met 7.07 (gemiddeld 14,4 km/u) veel sneller ging. Mijn totaaltijd van 21.41(13,84
km/u:4.20/km) is 2 minuten sneller dan bij de Parelloop en ruim een minuut sneller dan gepland. De tevredenheid overheerst
vandaag duidelijk. Ik ben fysiek niet voluit gegaan, er zit nog meer in. Nu rustig herstellen en dan zien we later verder
of ik nog sneller kan.
02-04-2006 Parelloop 5 kilometer
Na de afgelopen trainingssessies had ik goede hoop dat ik blessurevrij zou kunnen rennen. Op weg naar Brunssum
voel ik enige spanning. Het is net of je als klein kind voor het eerst naar een pretpark gaat!!
Ik ben vroeg aanwezig en kan me rustig inschrijven. Ik krijg de sfeer nu echt te pakken. Warmlopen doe ik
niet, immers ik begin de wedstrijd zoals ik train, namelijk rustig dribbelend in de eerste kilometer.
Het startschot klinkt.............even later mag ik ook gaan en na 13 seconden ga ik over de startstreep.
Ik hobbel rustig mee en de eerste kilometer gaat in 5.13. Tel ik de 13 seconden aanloop niet mee, dan loop ik perfect op mijn
schema van 25 minuten. Maar dan krijg je iets wat "go with the flow" heet. Je gaat vanzelf mee met de stroming. Ik forceer
absoluut niet, maar de tweede en derde kilometer gaan in 4.40. Ik voel me goed, herken vele 10-km lopers langs de kant en
geniet van mijn deelname. De 4e kilometer gaat tot mijn verbazing in 4.37 en best wel makkelijk. In de laatste kilometer ruik
je de finish. Vele andere lopers zetten dan een (idiote) versnelling in (vraag: Wat moet je doen als je zeker geblesseerd
wil raken?antw: zie vorige zin).
Ik blijf rustig mijn tempo lopen, zelfs ietsje langzamer. De spanning stijgt nu wel. Ik heb nu pas voor
het eerst de gedachte "als het maar goed gaat". Het vertrouwen neemt dus toe. Met een laatste 4.44 loop ik 23.54,64 (4340
passen). Ik ben absoluut niet moe, mijn knie heeft het goed gedaan en ik ben gelukkig.
Eindelijk , eindelijk EINDELIJK. Ik ga wandelend het t-shirt halen om geen risico te nemen. Mijn spiertjes
voelen toch wat stijfjes aan. Maar dat is logisch op dit moment in mijn opbouw. Hopelijk krijg ik geen reactie en kan ik vanaf
woensdag weer 25-30 minuten trimmen.
|
